Aangezien wij een weekje buiten Nederland op vakantie gaan hebben we voor Bram een paspoort nodig. Daarbij hoort uiteraard ook een pasfoto. Doen we “ff”, dacht ik.
Een kwartier tijd had ik gerekend voor het maken van de pasfoto, daarna was de afspraak in het gemeentehuis voor zijn paspoort. Aangekomen bij de fotozaak was hij uiteraard als een blok in slaap gevallen door het ritje in de auto. “Is de baby wakker?” vroeg de fotograaf. Eh, nee. Ja, dat moet natuurlijk wel. Logisch ook, zijn ogen moeten te zien zijn. Maar hoe krijg je een slapende baby wakker?! Ik ben – serieus – meer dan 10 minuten bezig geweest. Zachtjes tegen ‘m gepraat, over z’n wangetje gewreven, opgepakt, zelfs z’n kleren uitgetrokken waarbij hij normaal gesproken een luchtalarm produceert, niets hielp! Meneer sliep rustig door.
Of ik terug wilde komen wanneer de baby wakker was… ja, dat zou slim zijn. Maar hoe plannen we dat? Onze zoon in een auto staat nou eenmaal gelijk aan slapen. En volgens mij is dat bij veel baby’s zo.
Uiteindelijk heeft de fotograaf een keukenpapiertje nat gemaakt en heb ik dat een beetje op z’n koppie gedept. Yes, daarvan werd hij langzaam wakker. Nog een gelukje: hij deed z’n ogen ook nog eens open!
Uitdaging twee: de foto! Een baby moet recht in de camera kijken, met z’n hoofdje natuurlijk ook recht. Oja, klein detail, de moeder mag niet in beeld, ook de vingers niet. Uiteindelijk zat Bram bij mij op schoot en moest ik zijn hoofdje rechthouden. Zonder dat de fotograaf mijn vingers of arm zou zien. Dat werkte niet helemaal. De oplossing bleek uiteindelijk om mijn hand onder zijn shirt te doen en zo met twee vingers z’n hoofd stil te houden.
Uitdaging drie: Bram moest in de camera kijken. Hij vond alleen de blauwe muur op links veeeel interessanter dan het geknip en geklik van de fotograaf bij de camera. Uiteindelijk is de fotograaf wat heen en weer gaan lopen en heeft hij flink wat plaatjes geschoten. Met als resultaat een enorme boekenkop op de foto, dat nog 5 jaar meegaat op z’n paspoort.
Een succesverhaal! Ik heb me in ieder geval rot gelachen. Ben bang de fotograaf iets minder ;-). Oja, ik was maar een kwartier te laat in het gemeentehuis ;-).