Smart MommyVia de Facebook pagina We Are Travellers was ik plots de gelukkige winnaar van een overtocht met de boot naar Newcastle! Toevallig is een vriendin met haar vriend net naar Schotland verhuisd dus mijn man en ik vonden dit dé kans om met Bram een roadtrip door Schotland te maken en onze vrienden te bezoeken. Ontzettend leuk! Bram zou ongeveer 4 maanden oud zijn tijdens die vakantie. Dat klonk veilig voor mij: niet te jong, niet te dicht op de bevalling die toen ik dit won nog plaats moest vinden.
In de periode hier naar toe heb ik veel -heel veel- opmerkingen gehad over deze vakantie. Niet negatief, helemaal niet zelfs, meer verbaasd. “Dat jullie dat al gaan doen”, “zolang in de auto”, “hoe doe je dat op de boot?”, “sterkte!”, “waar slapen jullie dan?”, etcetera.
Dit verbaasde míj juist weer enorm! Waarom is een vakantie Schotland met baby al zo’n big deal? Waarom is, naar aanleiding van de 100 kortingsbonnen bij die ene grote babywinkel, een huisje in het bos wél een “veilige” keus?
Inmiddels is het weekje Schotland voorbij en ik zal eerlijk zijn: het was pittig met zo’n kleintje. Maar we hebben daarnaast ook zo genoten! Hoe mijn man bij nacht 1 zei dat hij naar huis wilde “als dit zo bleef” dacht ik alleen maar dat het voor Bram weinig verschil zou geven, thuis of hier. Hij had een aantal moeilijke dagen, maar die zou hij net zo hebben gehad als we thuis waren geweest. Dus dat het pittig was had weinig te maken met de vakantie volgens mij.
Bram kreeg namelijk op de 1e nacht, op de boot met hele dunne muurtjes tussen de slaapcabines, last van z’n tandjes. Fijn! We hadden het niet meer, slapen was een absolute no-go voor de kleine man. Uiteindelijk heb ik drie kwartier met ‘m gewandeld in de draagdoek over de boot, midden in de nacht. Slapen gebeurde uiteindelijk alleen aan de borst. Je zal begrijpen: eenmaal in Schotland was ik redelijk gebroken. Geen succes. Maar had ik die dag daarna moeten werken was het ook geen succes geweest. En thuis had hij ook niet geslapen.
Gevolg was dat het overdag goed ging met Bram, de avonden had hij vaak last. Daar paste we ons programma op aan. Als we naar een volgende plek reden, deden we dit overdag tijdens zijn slaapje. Als hij wakker werd en het tijd was voor een voeding werd de auto langs de weg gezet en gaf ik borstvoeding. Uiteraard onder het genot van de prachtige uitzichten van Schotland. ‘S avonds aten we steeds “thuis”. Bij de vrienden gingen we wat bestellen of koken, in het hotel was het of in hun restaurant of op de kamer een broodje. Zo kon Bram lekker slapen en kreeg hij z’n rust. Overdag werd er gewoon wat steviger en gezellig geluncht buiten de deur, zo hadden wij onze uitjes.
Een vakantie in Schotland staat natuurlijk bekend om wandelen in de natuur. We zijn natuurlijk niet de bergen in geweest maar dankzij de draagdoek hebben we prachtige wandelingen gemaakt en gezien wat we van te voren graag wilde zien. ?
De kinderwagen met maxicosi was mee, dus ook het wandelen door een stad als Glasgow en Edinburgh ging prima. Als meneer honger had doken we een café of restaurantje in voor borstvoeding. En dankzij de maxicosi kon Bram lekker om zich heen kijken en spelen wanneer wij aan het lunchen waren.
Uiteraard had hij het echt niet altijd naar z’n zin, dan namen we hem lekker bij ons op schoot en werden er wat rondjes gewandeld door een restaurant.
Oja: een lopend buffet met z’n tweeën en een baby is trouwens minder succesvol en erg ongezellig. Om de beurt eten halen en eten terwijl de ander Bram op schoot had. ?
De bootreis terug ging overigens top! Ik zag de bui al hangen toen ik de boot enorm voelde schommelen. Het was duidelijk minder goed weer dan de heen weg. Maar Bram viel telkens direct in slaap: hij vond dat geschommel wel fijn. ?
Conclusie: ja, het was pittig. Maar het was net zo pittig geweest als we wel thuis waren gebleven die week. Misschien nog wel pittiger want dan had ik de volgende dag steeds moeten werken ?. De timing was wat minder fijn doordat Bram last van z’n tanden kreeg. Maar we hebben genoten. Het was heerlijk om een hele week met z’n drieën te zijn. Lekker tijd voor elkaar en juist in de week dat Bram meer last had er zo veel voor hem te kunnen zijn. Geen huishoud verplichtingen, niet moeten koken, stofzuigen of boodschappen doen. Af en toe hebben we het programma wat aangepast door soms wat langer op de hotelkamer te blijven voor slaapjes en juist daar de tijd te nemen om hem, net als thuis, lekker te laten spelen op z’n speelmat. Want je begrijpt: de hele inboedel is ongeveer mee gegaan naar Schotland ?. ❤️