Ja, het is zo ver, nadat je zoon of dochter veilig alle acht de groepen op de basisschool heeft overleefd gaan ze toch echt verder, door naar de grote school. Daar waar ze weer als jongste beginnen. Dit brengt een hoop veranderingen met zich mee. Meer nog dan alleen de wisselende lessen, docenten, blokuren, huiswerk, proefwerkweken en de eersteurenvrij. Ja, de kinderen gaan zelf een enorme verandering door, als ouders soms (vaak) best even slikken. De ergste clichés op een rij:
- Nee, de telefoon mag niet uit.
- Deodorant is echt een must op de gymdagen. En bij langer fietsen dan 15 minuten stiekem ook.
- Een regenpak is niet cool.
- Er wordt ineens veel samen huiswerk gemaakt. Jaja..
- Wiskunde is lastig, maar uitrekenen welk punt er gehaald moet worden om voldoende te staan is piece of cake.
- Vrienden komen en gaan, die van de basisschool vervagen en er komt snel een nieuwe BFF.
- Er gebeurt van alles, met iedereen, in de klas. Wie zei wat en waarom en wat deed die? Je hoort het allemaal aan. Roddelen is big business.
- Als ouder, begrijp je er niks van! Nooit niet. Onthou dat. Oja docenten trouwens ook niet.
- Het schatten van de leeftijden van de vriendinnen van je zoon of dochter wordt steeds lastiger.
- Die mooie, dure, goed voor de rug, genoeg ruimte voor alle boeken rugtas. Die blijft niet lang schoon en mooi maar wordt beklad en beschreven door de klasgenoten van zoon of dochterlief.
Volgens ons kan die lijst langer 😉 wat is jullie het meeste bijgebleven van het eerste jaar als ouder van een brugpieper?